Nellie's Blik: in gesprek met een opbouwwerker van de SMWO

Ons fractielid Nellie Bliek loopt bij diverse personen en organisaties mee,die zich op wat voor manier dan ook positief inzetten voor de maatschappij. In de rubriek 'Nellie's Blik' geeft Nellie haar blik hierop.

Hierbij aflevering 6: in gesprek met een opbouwwerker van de SMWO

Matijs Gerrits – Opbouwwerker van de SMWO

Via het etentje van Gezond Koken in de Wijk heb ik een interview gepland met Matijs Gerrits van de SMWO, omdat hij als opbouwwerker betrokken is geweest bij de opzet hiervan. Daarnaast had ik nog geen idee wat een opbouwwerker is of doet. Interessant dus om te horen hoe dat in elkaar zit! Hierbij het verslag.

In 2015 is het thema Gezond eten in de wijk bedacht. De LFB (voor en door mensen met een verstandelijke beperking) had het kookboek “123 Ik kook” uitgebracht, waarmee iedereen uit de doelgroep de recepten kon maken. De bedoeling was om verbindingen te leggen tussen zelfstandig wonende mensen met een beperking. Er zijn toen 3 kookgroepen opgezet in het inloophuis de Oase. Eén groep voor de wat zwaarder beperkte mensen, één groep voor de wat lichter beperkte mensen en tot slot één groep die geleid wordt door een Poolse dame. De twee andere groepen worden nu geleid door Kenneth. In het begin is Matijs nauw betrokken geweest bij het opzetten van de kookgroepen en nu draaien ze vrijwel zelfstandig.

De kookgroep bij de SVRZ is ontstaan omdat bewoners van de Erasmusflat de afstand naar de Oase niet konden overbruggen. Zo is er in overleg met de SVRZ een ruimte beschikbaar gesteld en is er media-aandacht geschonken in de vorm een uitzending op Omroep Zeeland, de Zeeuw van de Dag en diverse advertenties. Ze zijn begonnen met 5 mensen en nu bestaat de groep al uit 14 mensen! Het idee achter de kookgroepen is dat mensen uit hun sociale isolement komen en gezellig en lekker kunnen eten voor weinig geld. Het budget probeert men rond de 4 euro per persoon te houden.

Ik heb gevraagd of Matijs altijd al “opbouwwerker” wilde worden, maar als zovelen wist hij nog niet wat hij wilde worden. Uiteindelijk is hij door ziekte-uitval in de bijstand terechtgekomen en is begonnen met vrijwilligerswerk bij het SMWO. Hij is de avond-Havo gaan doen en kreeg een uitgebreide beroepskeuzetest, wat toen nog werd betaald door de gemeente. Daar kwam uit naar voor dat hij capaciteiten als leraar had.

Foto: Matijs Gerrits

Zo is hij begonnen met Technieklessen voor kinderen van 8 tot 12 jaar in Goes-Noord en Goes-Zuid. Later kwamen daar ook computerlessen bij voor ouderen. Hij had bijna een fulltimebaan als vrijwilliger en er was geen uitzicht op een baan. Uiteindelijk ging er toch iemand weg en kon hij de baan krijgen, maar moest dan wel bijscholen op hbo-niveau. Met behoud van zijn uitkering, wat toen nog kon, is hij daarin geslaagd en verzet nu veel werk in de wijken. De kookgroepen, zoals hierboven omschreven, zijn één van de vele initiatieven. Hieronder nog een paar voorbeelden, om een beeld te krijgen wat een “opbouwwerker” eigenlijk doet.

Rond een basisschool ontstaan er gevaarlijke situaties met ouders die hun kinderen met de auto brengen, Matijs overlegt dan met de school, de buurt, de medezeggenschapsraad en met een verkeersambtenaar van de gemeente. Hij wilt mensen bewust maken van hun gedrag en maakt een filmpje van een ochtend dat de kinderen op school worden gebracht. Dat filmpje wordt in overleg met school op een ouderavond getoond aan de ouders. Veel ouders waren zich niet bewust van hun gedrag! Door met alle partijen in gesprek te gaan en het filmpje zijn ze bewuster geworden van hun eigen rol in het geheel en is het probleem aangepakt en opgelost.

Een ander voorbeeld was overlast van hangjongeren in de speeltuin van Kloetinge. Er waren veel sluiproutes naar de speeltuin, en de speeltuin was slecht verlicht. Matijs heeft omwonenden, de politie, de wijkagent, de jongerenwerker van Kapelle en de wijkvereniging betrokken bij de problematiek. Buurtbewoners werden serieus genomen, waardoor de overlastdrempel al naar beneden ging. De speeltuin kreeg een hekwerk zodat er geen sluiproutes meer waren en er werd een extra lantaarn geplaatst zodat de speeltuin goed verlicht was. Ook werd er een alternatieve plek gezocht. Eerst was dat het Wesseloo-park, maar daar was de voetbalvereniging niet blij mee. Uiteindelijk is ervoor gekozen een plek te maken op het Marktveld, een algemene ontmoetingsplaats. Praktijkschool de Wissel is betrokken voor het maken van een hokje.

Als laatste wil ik de overlast bij het Erasmuspark voorleggen. In de portiek van de flat was veel overlast van hangjongeren en de ouderen klaagden hier veel over. Ook hadden ze een flink oordeel klaar. Er is vervolgens een gezamenlijke maaltijd georganiseerd. De jongeren hebben onder andere een Turks, een Marokkaans en een Surinaams gerecht gemaakt onder begeleiding van een kok van het Erasmuspark. Er zijn maar liefst 35 jongeren en 35 ouderen op komen dagen. Dat was al een succes! Bert van Leerdam was gevraagd om gespreksleider te zijn. Er zijn toen 5 thema’s besproken. Waar eerst gemopper was in de trend van “Moet je nu al die zwarten binnen brengen?” is er nu sprake van “Wanneer komt Mo weer met de iPad?” De jongeren zijn met de ouderen mee gaan koersballen en de ouderen hebben een keer meegedaan in het jeugdcentrum met de Playstations. Over en weer is er begrip gekomen en veel vooroordelen zijn weggenomen.

Ik vind dat Matijs heel veel goed werk verricht en wil ook hem een Ganzenveer geven voor alle mensen die hij tot elkaar weet te brengen.